پرفسور جعفر مهراد
عضو ارشد شوراي سياستگذاري كنفرانس ECDC2011
پرفسور جعفر مهراد عضو ارشد شوراي سياستگذاري كنفرانس ECDC2011 پرفسور مهراد، دومین کتابداری است که به رتبه پرفسوری نائل شده است. این استاد بزرگوار هم اکنون استاد دانشگاه شیراز، رئیس مرکز منطقه ای اطلاع رسانی علوم و فناوری، رئیس گروه رشته علوم کتابداری و اطلاع رسانی وزارت علوم تحقیقات وفناوری ،عضو اصلی انتخاب دانشگاه های برتر جهان اسلام و رئیس پايگاه استنادي علوم جهان اسلام (ISC) می باشند.
مدارج تحصیلی پرفسور جعفر مهراد
پرفسور جعفر مهراد در سال ۱۳۲۵ در شهر تبریز متولد شد . تحصیلات ابتدایی را در سال ۱۳۳۷ در دبستان و دبیرستان سعدی تبریز به پایان رسانید و برای گذراندن دوره متوسطه به دبیرستان امیرخیزی و سپس لقمان تبریز رفت و در سال ۱۳۴۴ دیپلم متوسطه را اخذ کرد. پس از فراغت از تحصیلات متوسطه در رشته جغرافیای دانشگاه تبریز پذیرفته شد و دانشنامه کارشناسی جغرافیا را در سال ۱۳۴۸ کسب کرد. از سال ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۰ به مدت ۲ سال خدمت نظام وظیفه را به انجام رسانید و در سال ۱۳۵۰ برای ادامه تحصیل در دوره کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری و توسعه روستائی به کشور انگلستان عزیمت كرد.
سوابق پرفسور مهراد
در مراجعت از انگلستان در سال ۱۳۵۱ در دوره کارشناسی ارشد رشته علوم کتابداری دانشگاه تهران پذیرفته شد . در فاصله سال های ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۳ که به اخذ دانشنامه کارشناسی ارشد موفق شد ، در کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران مشغول بکار شد و سپس کتابخانه وزارت رفاه اجتماعی را راه اندازی كرد و تا سال ۱۳۵۵ کتابدار کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه شهید بهشتی بود .
در خلال این سال ها با کمیته آموزشی انجمن کتابداران ایران همکاری داشت و در دوره‌های کوتاه مدت آموزش کتابداری که از سوی انجمن مزبور در شهرهای مختلف ایران برگزار می‌شد به عنوان مدرس ، به تدریس دروس مختلف این رشته مبادرت ورزید .
در همین سال ها ، تدریس در کلاس های تربیت کتابدار وزارت فرهنگ وقت قابل ذکر است . فارغ التحصیلان این دوره به عنوان کتابدار در کتابخانه‌های عمومی شهرهای مختلف خدمت می‌کردند. در این سال ها حرفه کتابداری از رونق قابل توجّهــی برخوردار بود . تعدادی از دانشگاه ها تأسیسِ گروه های آموزشی
کتابداری را شروع کردند .
برخی دیگر نیز برای تأمین کادر هیأت علمی به افراد واجد شرایط بورس اعطاء كرده و بدین ترتیب زمینه‌های تأمین و تکمیل کادر آموزشی را فراهم آوردند .
بر این اساس ، در سال ۱۳۵۵ از بورس تحصیلی دانشگاه شیراز استفاده کرد و جهت گذراندن دوره پرفسورای تخصصی به آمریکا رفت و از دانشگاه Case Western Reserve University در سال ۱۳۵۸ به اخذ دانشنامه پرفسوری در حوزه سیستم ها و مدیریّت کتابخانه‌های عمومی نایل شد .
پس از مراجعت به دانشگاه شیراز تنها عضو هیأت علمی بخش علوم کتابداری بود و به تأسیس بخش علوم کتابداری و اطلاع رسانی اقدام کرد .
او با تلاش بسيار نسبت به تامين هيات علمي اقدام و به برنامه ریزی آموزشی مشغول بود و دوره کارشناسی ارشد رشته علوم کتابداری را دایر و پا برجا نگه داشت ، به طوری که از نظر تاریخی بعد از دانشگاه تهران ، دومین دانشگاهی است که در تربیت دانشجوی کارشناسی ارشد در حوزه علوم کتابداری و اطلاع رسانی ایران پیشگام است .
او دو بار به ریاست بخش علوم کتابداری و اطلاع رسانی دانشگاه شیراز منصوب شده‌است . نخست در آبان ماه سال ۱۳۵۸ ، یعنی بعد از اخذ دانشنامه پرفسوری و شروع بکار در دانشگاه شیراز تا سال ۱۳۶۴ و سپس در سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۶ .
فعالیت هاي دكتر جعفر مهراد
در دوران انقلاب فرهنگی از اعضای فعّال گروه‌ها و کمیته‌های برنامه ریزی ستاد انقلاب فرهنگی بود و برنامه ریزی دوره کاردانی ، کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته علوم کتابداری و اطلاع رسانی نتیجه فعالیّت مستمری است که پرفسور مهراد در آن دوره با مساعدت سایر همکاران تدوین كرده‌است .
برای نخستین بار دوره‌های تحصیلی کاردانی و کارشناسی رشته علوم کتابداری و اطلاع رسانی را در سال های ۶۳- ۱۳۶۲ به بعد در دانشگاه شیراز تأسیس کرد . تأسیس دوره پرفسوری این رشته در دانشگاه شیراز از سال ۱۳۷۶ به بعد از مساعی دیگر پرفسور مهراد است .
در سال ۱۳۶۲ تصمیم گرفته شد که دانشکده ادبیات و علوم دانشگاه شیراز به دو دانشکده تقسیم شود. در برنامه ریزی تأسیس دانشکده ادبیات و علوم انسانی شرکت جسته و در بهمن ماه ۱۳۶۳ به عنوان نخستین معاون پژوهشی این دانشکده مشغول بکار شد و بعد از شش ماه مدیریّت دانشکده ادبیات و علوم انسانی را تا پائیز ۱۳۶۵ به عهده گرفت .
در تابستان سال ۱۳۶۵ کتابخانه میرزای بزرگ شیرازی (کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد) دانشگاه شیراز را تأسیس و راه اندازی کرد و تا سال ۱۳۶۸ رئیس این کتابخانه نو بنیاد بود .
وي در طول این سال ها در گسترش مجموعه‌های کتابی (فارسی و لاتین و عربی) تلاش فراوان كرد و نیروهای انسانی ماهر و تحصیل کرده را جهت سازماندهی و در دسترس قرار دادن منابع اطّلاعاتی ارزشمندی که گردآوری شده بود بکار گرفت .
به موازات کارهای اجرایی ، تدریس و تحقیق در دانشگاه از اولویّت برخوردار بود ، طوری که در اردیبهشت ماه سال ۱۳۶۷ به مرتبه دانشیاری و سپس در خرداد ماه سال ۱۳۷۶ به مرتبه استادی دست یافته‌است.
در تابستان سال ۱۳۶۸ به مدت یک سال برای استفاده از فرصت مطالعاتی در دانشگاه لوس آنجلس کالیفرنیا (UCLA) در زمینه پایگاه های اطّلاعاتی کتاب شناختی به تحقیق و مطالعه پرداخت.
